Arcybiskup EMERYT
Kardynał Audrys Juozas Bačkis

Data urodzenia: 1937-02-01

Data święceń kapłańskich: 1961 m.

Data konsekracji: 1988-10-04

Urodził się 1 lutego 1937 r. w Kownie, w rodzinie dyplomaty dr Stasysa Antanasa Bačkisa i nauczycielki Ony Galvydaitė-Bačkienė. We wrześniu 1938 r. rodzina Bačkisów udała się do Paryża, gdzie dr Bačkis pełnił misję dyplomatyczną. Nikt się wtedy nie spodziewał, że na powrót do ojczyzny przyjdzie czekać pięćdziesiąt lat. W Paryżu Audrys Juozas skończył gimnazjum katolickie i wstąpił do seminarium duchownego.

W 1957 r. przeniósł się do Kolegium św. Kazimierza w Rzymie. Skończył studia na tamtejszym Gregorianum i uzyskał tytuł licencjata teologii. W 1961 r. otrzymał święcenia kapłańskie został inkardynowany w archidiecezji kowieńskiej. W Rzymie mieszkał do 1964 r., w tym czasie na Uniwersytecie Laterańskim obronił doktorat z prawa kanonicznego, studiował także na Papieskiej Akademii Kościelnej, która przygotowuje dyplomatów watykańskich.

W 1964 r. został powołany do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej i pracował w następujących nuncjaturach: na Filipinach (1964-1965), w Kostaryce (1966-1968), w Turcji (1969-1970) i w Nigerii (1971-1973). Od 1974 r. pracował w Radzie Spraw Publicznych Kościoła, gdzie od 1979 r. był podsekretarzem. Wykładał Prawo Dyplomatyczne na Uniwersytecie Laterańskim. Jednocześnie z pełnieniem tych funkcji działał też jako duszpasterz: w parafiach, przy organizacjach religijnych (szczególnie zrzeszających rodziny i młodzież), prowadząc rekolekcje itp.

4 października 1988 r. papież Jan Paweł II udzielił ks. Bačkisowi sakry biskupiej. W uroczystości uczestniczył ówczesny arcybiskup wileński Julijonas Steponavičius, który wtedy po raz pierwszy przybył do Rzymu. Bp Bačkis został mianowany tytularnym biskupem Mety i jako nuncjusz wysłany do Holandii.

24 grudnia 1991 r. papież Jan Paweł II powołał metropolię wileńską, zaś biskupa Bačkisa – na jej metropolitę. Ingres nastąpił 3 marca 1992 r. W latach 1992-1993 bp Bačkis był przewodniczącym Komitetu do spraw Przygotowania Papieskiej Podróży Apostolskiej na Litwę (ta miała miejsce 4-8 września 1993 r.). W latach 1993-1999 i 2002-2005 arcybiskup Bačkis przewodniczył Konferencji Episkopatu Litwy. W 1999 r. Jan Paweł II mianował go członkiem komisji przygotowującej synod biskupów Europy oraz wiceprzewodniczącym komisji odpowiedzialnej za przygotowanie komunikatu końcowego tegoż synodu. W latach 1998-2001 był przewodniczącym Komitetu do spraw Obchodów Roku Jubileuszowego przy Konferencji Episkopatu Litwy.

21 lutego 2001 r. arcybiskup Bačkis uzyskał godność kardynalską. Od 2001 r. jest członkiem Kongregacji do spraw Wychowania Katolickiego. W latach 2001-2007 był członkiem Papieskiej Komisji do spraw Dziedzictwa Kulturowego Kościoła, a w latach 1992-2011 – członkiem Papieskiej Komisji do spraw Środków Przekazu Społecznego.

W 1993 r. arcybiskup Bačkis odnowił działalność wileńskiego seminarium duchownego. W tym samym roku, z jego inicjatywy na wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym powstała Katedra Katechetyki, która przygotowuje nauczycieli religii (katechetów). Od samego początku swojej obecności w Wilnie jest duszpasterzem wspólnoty „Wiara i Światło”, która skupia rodziny dzieci niepełnosprawnych. Wspierał też budowę katolickiej szkoły integracyjnej Versmė w Wilnie, jest także duszpasterzem tej szkoły. W grudniu 1992 r. arcybiskup Bačkis powołał charytatywną jadłodajnię „Betania“, która dziennie wydaje ok. 500 posiłków dla ubogich. Kolejne sto dzieci z rodzin wielodzietnych lub dysfunkcyjnych dożywia w swojej stołówce diecezjalna Caritas. Dzięki arcybiskupowi powstał w Wilnie w 1996 r. Dom Opieki nad Matką i Dzieckiem, gdzie mieszkają z dziećmi matki, nie mające dachu nad głową i środków do życia, a odrzucone przez najbliższych. W 1999 r. dzięki jego staraniu powstał Dom Opieki p.w. Matki Miłosierdzia, gdzie siostry misjonarki miłości (od Matki Teresy z Kalkuty) codziennie zapewniają wyżywienie ok. 150 osobom i opiekują się bezdomnymi. W tym samym budynku działa też noclegownia, gdzie każdej nocy ok. 50 bezdomnych osób znajduje schronienie. Arcybiskup Bačkis wspierał rozwój działalności Caritas w parafiachuczestniczy w zbiórkach środków na rzecz potrzebujących, a wiernych nieustannie zachęca do dzielenia się chlebem i miłością. Często też odwiedza szpitale, więzienia i domy starców. W 1994 r. powołał diecezjalny Ośrodek na rzecz Rodziny, gdzie narzeczeni przygotowują się do przyjęcia sakramentu małżeństwa, a małżonkowie i rodziny mogą uzyskać pomoc duchową i skorzystać z konsultacji psychologa. Dzięki arcybiskupowi Bačkisowi w 1997 r. powstał w Trynapolu pod Wilnem Dom Rekolekcyjny, gdzie stale odbywają się rekolekcje dla dzieci, młodzieży, grup i wspólnot oraz księży, a także dla pojedynczych osób. W 1999 r. arcybiskup powołał też Archidiecezjalny Ośrodek Duszpasterski, w którym skupiają się rozliczne organizacje katolickie. W 2001 arcybiskup stworzył Centrum Rzemiosła, gdzie fachowcy pomagają młodzieży w zdobyciu konkretnych zawodów: stolarza, jubilera, restauratora, kucharza czy krawca. W 2001 r., także z myślą o upamiętnieniu swego ojca Stasysa, ze spadku po nim oraz z innych złożonych na ten cel ofiar arcybiskup Bačkis zbudował kaplicę przy uniwersyteckim szpitalu klinicznym w podwileńskich Santaryszkach (Santariškės).

30 kwietnia 1997 r. wileński Uniwersytet Pedagogiczny nadał kard. Bačkisowi doktorat honoris causa. 16 lutego 2000 r. został on uhonorowany Orderem Wielkiego Księcia Giedymina drugiego stopnia. Trzy lata później arcybiskup wileński otrzymał kolejne odznaczenie państwowe – Wielki Krzyż Witolda Wielkiego. 13 maja 2003 r. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski im. Jana Pawła II) nadała kard. Bačkisowi tytuł doktora honoris causa.

5 kwietnia 2013 r. papież Franciszek przyjął dymisję arcybiskupa kard. Bačkisa, którą ten złożył na jego ręce zgodnie z wymogami prawa kanonicznego. Kardynał zarządzał diecezją do ingresu abpa Grušasa 23 kwietnia tegoż roku.

Rozpiętość Zawalić się
HERBAS

Arkivyskupo Gintaro Grušo HERBAS

Jau aštuoni šimtmečiai, kai popiežius ir kiti Bažnyčios hierarchai naudoja asmeninius herbus. Herbo simbolika išreiškia herbo turėtojo gyvenimo idealą, veiklos programą ar nurodo į kokį nors svarbų gyvenimo momentą. Ji taip pat nurodo herbo savininko turimus titulus, rangą ir pan.

Vilniaus arkivyskupo metropolito Gintaro Grušo herbo skydo mėlyname lauke vaizduojamas sidabro spalvos nuleistais sparnais žemyn skrendantis balandis, simbolizuojantis Šventąją Dvasią, ir dvylika auksinių žvaigždžių – Švč. Mergelės Marijos simbolis. Du spinduliai, sidabrinis ir raudonas, primena Dievo gailestingumą, kuris per Šventąją Dvasią veikia Bažnyčioje. Apatiniame raudoname skydo lauke – auksiniai Gedimino stulpai, seniausias Lietuvos valstybės simbolis.

Galeras (skrybėlė) su virvelėmis ir kutais nurodo herbo turėtojo rangą. Žalias galeras su žaliomis virvelėmis ir keturios eilės kutų abejose pusėse byloja, kad šis herbas yra arkivyskupo. Už herbo skydo esantis pastoralas su dvigubu kryžiumi ilgesne apatine kryžma rodo herbo turėtojo hierarchinį arkivyskupo laipsnį.

Herbo apatinėje dalyje esantis šūkis (devizas) skelbia: „Gratia, Misericordia et Pax“ (Malonė, gailestingumas ir ramybė). Herbo skydo baltos ir raudonos spalvos spinduliai, simbolizuojantys Dievo gailestingumą, yra aliuzija į šventajai seseriai Faustinai Vilniuje įvykusį apsireiškimą ir pagal tai nutapytą Dievo Gailestingumo paveikslą. Raudonos, mėlynos ir baltos spalvų derinys primena JAV, šalį, kurioje arkivyskupas gimė ir augo, o mėlyna herbo skydo spalva su dvylika auksinių žvaigždžių sietina su Europos Sąjunga, kuriai priklauso Lietuva.

Sekretariat:
Kalvarijų g. 331A
LT-08420 Vilnius
Mob. +370 682 45665
Email: subtuum@vilnensis.lt

Arcybiskup EMERYT
Kardynał Audrys Juozas Bačkis

HERBAS

Arkivyskupo Gintaro Grušo HERBAS

Jau aštuoni šimtmečiai, kai popiežius ir kiti Bažnyčios hierarchai naudoja asmeninius herbus. Herbo simbolika išreiškia herbo turėtojo gyvenimo idealą, veiklos programą ar nurodo į kokį nors svarbų gyvenimo momentą. Ji taip pat nurodo herbo savininko turimus titulus, rangą ir pan.

Vilniaus arkivyskupo metropolito Gintaro Grušo herbo skydo mėlyname lauke vaizduojamas sidabro spalvos nuleistais sparnais žemyn skrendantis balandis, simbolizuojantis Šventąją Dvasią, ir dvylika auksinių žvaigždžių – Švč. Mergelės Marijos simbolis. Du spinduliai, sidabrinis ir raudonas, primena Dievo gailestingumą, kuris per Šventąją Dvasią veikia Bažnyčioje. Apatiniame raudoname skydo lauke – auksiniai Gedimino stulpai, seniausias Lietuvos valstybės simbolis.

Galeras (skrybėlė) su virvelėmis ir kutais nurodo herbo turėtojo rangą. Žalias galeras su žaliomis virvelėmis ir keturios eilės kutų abejose pusėse byloja, kad šis herbas yra arkivyskupo. Už herbo skydo esantis pastoralas su dvigubu kryžiumi ilgesne apatine kryžma rodo herbo turėtojo hierarchinį arkivyskupo laipsnį.

Herbo apatinėje dalyje esantis šūkis (devizas) skelbia: „Gratia, Misericordia et Pax“ (Malonė, gailestingumas ir ramybė). Herbo skydo baltos ir raudonos spalvos spinduliai, simbolizuojantys Dievo gailestingumą, yra aliuzija į šventajai seseriai Faustinai Vilniuje įvykusį apsireiškimą ir pagal tai nutapytą Dievo Gailestingumo paveikslą. Raudonos, mėlynos ir baltos spalvų derinys primena JAV, šalį, kurioje arkivyskupas gimė ir augo, o mėlyna herbo skydo spalva su dvylika auksinių žvaigždžių sietina su Europos Sąjunga, kuriai priklauso Lietuva.

Data urodzenia: 1937-02-01

Data święceń kapłańskich: 1961 m.

Data konsekracji: 1988-10-04

Sekretariat:
Kalvarijų g. 331A
LT-08420 Vilnius
Mob. +370 682 45665
Email: subtuum@vilnensis.lt

Urodził się 1 lutego 1937 r. w Kownie, w rodzinie dyplomaty dr Stasysa Antanasa Bačkisa i nauczycielki Ony Galvydaitė-Bačkienė. We wrześniu 1938 r. rodzina Bačkisów udała się do Paryża, gdzie dr Bačkis pełnił misję dyplomatyczną. Nikt się wtedy nie spodziewał, że na powrót do ojczyzny przyjdzie czekać pięćdziesiąt lat. W Paryżu Audrys Juozas skończył gimnazjum katolickie i wstąpił do seminarium duchownego.

W 1957 r. przeniósł się do Kolegium św. Kazimierza w Rzymie. Skończył studia na tamtejszym Gregorianum i uzyskał tytuł licencjata teologii. W 1961 r. otrzymał święcenia kapłańskie został inkardynowany w archidiecezji kowieńskiej. W Rzymie mieszkał do 1964 r., w tym czasie na Uniwersytecie Laterańskim obronił doktorat z prawa kanonicznego, studiował także na Papieskiej Akademii Kościelnej, która przygotowuje dyplomatów watykańskich.

W 1964 r. został powołany do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej i pracował w następujących nuncjaturach: na Filipinach (1964-1965), w Kostaryce (1966-1968), w Turcji (1969-1970) i w Nigerii (1971-1973). Od 1974 r. pracował w Radzie Spraw Publicznych Kościoła, gdzie od 1979 r. był podsekretarzem. Wykładał Prawo Dyplomatyczne na Uniwersytecie Laterańskim. Jednocześnie z pełnieniem tych funkcji działał też jako duszpasterz: w parafiach, przy organizacjach religijnych (szczególnie zrzeszających rodziny i młodzież), prowadząc rekolekcje itp.

 

4 października 1988 r. papież Jan Paweł II udzielił ks. Bačkisowi sakry biskupiej. W uroczystości uczestniczył ówczesny arcybiskup wileński Julijonas Steponavičius, który wtedy po raz pierwszy przybył do Rzymu. Bp Bačkis został mianowany tytularnym biskupem Mety i jako nuncjusz wysłany do Holandii.

24 grudnia 1991 r. papież Jan Paweł II powołał metropolię wileńską, zaś biskupa Bačkisa – na jej metropolitę. Ingres nastąpił 3 marca 1992 r. W latach 1992-1993 bp Bačkis był przewodniczącym Komitetu do spraw Przygotowania Papieskiej Podróży Apostolskiej na Litwę (ta miała miejsce 4-8 września 1993 r.). W latach 1993-1999 i 2002-2005 arcybiskup Bačkis przewodniczył Konferencji Episkopatu Litwy. W 1999 r. Jan Paweł II mianował go członkiem komisji przygotowującej synod biskupów Europy oraz wiceprzewodniczącym komisji odpowiedzialnej za przygotowanie komunikatu końcowego tegoż synodu. W latach 1998-2001 był przewodniczącym Komitetu do spraw Obchodów Roku Jubileuszowego przy Konferencji Episkopatu Litwy.

21 lutego 2001 r. arcybiskup Bačkis uzyskał godność kardynalską. Od 2001 r. jest członkiem Kongregacji do spraw Wychowania Katolickiego. W latach 2001-2007 był członkiem Papieskiej Komisji do spraw Dziedzictwa Kulturowego Kościoła, a w latach 1992-2011 – członkiem Papieskiej Komisji do spraw Środków Przekazu Społecznego.

W 1993 r. arcybiskup Bačkis odnowił działalność wileńskiego seminarium duchownego. W tym samym roku, z jego inicjatywy na wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym powstała Katedra Katechetyki, która przygotowuje nauczycieli religii (katechetów). Od samego początku swojej obecności w Wilnie jest duszpasterzem wspólnoty „Wiara i Światło”, która skupia rodziny dzieci niepełnosprawnych. Wspierał też budowę katolickiej szkoły integracyjnej Versmė w Wilnie, jest także duszpasterzem tej szkoły. W grudniu 1992 r. arcybiskup Bačkis powołał charytatywną jadłodajnię „Betania“, która dziennie wydaje ok. 500 posiłków dla ubogich. Kolejne sto dzieci z rodzin wielodzietnych lub dysfunkcyjnych dożywia w swojej stołówce diecezjalna Caritas. Dzięki arcybiskupowi powstał w Wilnie w 1996 r. Dom Opieki nad Matką i Dzieckiem, gdzie mieszkają z dziećmi matki, nie mające dachu nad głową i środków do życia, a odrzucone przez najbliższych. W 1999 r. dzięki jego staraniu powstał Dom Opieki p.w. Matki Miłosierdzia, gdzie siostry misjonarki miłości (od Matki Teresy z Kalkuty) codziennie zapewniają wyżywienie ok. 150 osobom i opiekują się bezdomnymi. W tym samym budynku działa też noclegownia, gdzie każdej nocy ok. 50 bezdomnych osób znajduje schronienie. Arcybiskup Bačkis wspierał rozwój działalności Caritas w parafiachuczestniczy w zbiórkach środków na rzecz potrzebujących, a wiernych nieustannie zachęca do dzielenia się chlebem i miłością. Często też odwiedza szpitale, więzienia i domy starców. W 1994 r. powołał diecezjalny Ośrodek na rzecz Rodziny, gdzie narzeczeni przygotowują się do przyjęcia sakramentu małżeństwa, a małżonkowie i rodziny mogą uzyskać pomoc duchową i skorzystać z konsultacji psychologa. Dzięki arcybiskupowi Bačkisowi w 1997 r. powstał w Trynapolu pod Wilnem Dom Rekolekcyjny, gdzie stale odbywają się rekolekcje dla dzieci, młodzieży, grup i wspólnot oraz księży, a także dla pojedynczych osób. W 1999 r. arcybiskup powołał też Archidiecezjalny Ośrodek Duszpasterski, w którym skupiają się rozliczne organizacje katolickie. W 2001 arcybiskup stworzył Centrum Rzemiosła, gdzie fachowcy pomagają młodzieży w zdobyciu konkretnych zawodów: stolarza, jubilera, restauratora, kucharza czy krawca. W 2001 r., także z myślą o upamiętnieniu swego ojca Stasysa, ze spadku po nim oraz z innych złożonych na ten cel ofiar arcybiskup Bačkis zbudował kaplicę przy uniwersyteckim szpitalu klinicznym w podwileńskich Santaryszkach (Santariškės).

30 kwietnia 1997 r. wileński Uniwersytet Pedagogiczny nadał kard. Bačkisowi doktorat honoris causa. 16 lutego 2000 r. został on uhonorowany Orderem Wielkiego Księcia Giedymina drugiego stopnia. Trzy lata później arcybiskup wileński otrzymał kolejne odznaczenie państwowe – Wielki Krzyż Witolda Wielkiego. 13 maja 2003 r. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski im. Jana Pawła II) nadała kard. Bačkisowi tytuł doktora honoris causa.

5 kwietnia 2013 r. papież Franciszek przyjął dymisję arcybiskupa kard. Bačkisa, którą ten złożył na jego ręce zgodnie z wymogami prawa kanonicznego. Kardynał zarządzał diecezją do ingresu abpa Grušasa 23 kwietnia tegoż roku.

Rozpiętość Zawalić się

Media o nas